“Bota jonë është me ngjyra”

Nga mësuese Artemisa Çera, shkolla 9-vjeçare “Kongresi Manastirit”

Data 3 Dhjetor, e njohur si Dita Ndërkombëtare e Personave me Aftësi të Kufizuara, përfaqëson një moment të rëndësishëm reflektimi shoqëror mbi vlerën e diversitetit dhe nevojën për një shoqëri më gjithëpërfshirëse, më të drejtë dhe më të ndjeshme ndaj dallimeve individuale. Në këtë kuadër, tema “Bota jonë është me ngjyra” merr një dimension të thellë simbolik dhe pedagogjik, duke pasqyruar realitetin se njerëzimi përbëhet nga individë të ndryshëm, secili me veçantitë, aftësitë dhe mënyrën e tij unike të përjetimit të botës. Bota nuk është njëtrajtëshe. Ajo nuk ndërtohet mbi uniformitetin, por mbi shumëllojshmërinë. Ashtu si një pikturë e bukur që përbëhet nga ngjyra të ndryshme, drita dhe hije, po ashtu edhe shoqëria jonë përbëhet nga njerëz me prejardhje, aftësi, nevoja dhe përvoja të ndryshme jetësore. Këto dallime nuk e zbehin bukurinë e botës, përkundrazi, e pasurojnë atë dhe i japin kuptim më të thellë bashkëjetesës njerëzore. Fëmijët me aftësi të kufizuara janë pjesë e rëndësishme e këtij mozaiku shoqëror. Ata nuk janë thjesht individë me nevoja të veçanta, por mbartës të ndjeshmërisë, forcës, këmbënguljes dhe mënyrave alternative të të kuptuarit dhe përjetimit të realitetit. Shpeshherë, mënyra se si ata e shohin botën është më e sinqertë, më e pastër dhe më e thellë, çka u jep atyre një vend të veçantë në ndërgjegjen kolektive të shoqërisë. Koncepti i “ngjyrave” në këtë temë nuk kufizohet vetëm në pamjen e jashtme apo në perceptimin vizual, por shtrihet në një kuptim shumë më të gjerë dhe më të thellë. Ai përfaqëson larminë e emocioneve, të aftësive, të mënyrave të të menduarit dhe të reagimit ndaj botës. Çdo fëmijë përfaqëson një ngjyrë të veçantë, e cila kontribuon në krijimin e një tabloje të përbashkët, ku askush nuk është i tepërt, i pavlefshëm apo i padukshëm. Në shumë raste, fëmijët me aftësi të kufizuara përballen me sfida jo vetëm fizike apo kognjitive, por edhe shoqërore. Barrierat më të vështira shpesh nuk janë të dukshme, por qëndrojnë në paragjykime, në mungesë mirëkuptimi dhe në qëndrime përjashtuese. Pikërisht këto barriera krijojnë ndasi që e zbardhin botën, duke i hequr asaj ngjyrat e saj të vërteta. Vetëm përmes edukimit, ndërgjegjësimit dhe promovimit të vlerave të barazisë, këto barriera mund të zbehen gradualisht.

Shkolla, në këtë proces, ka një rol themelor. Ajo nuk është vetëm një vend mësimi akademik, por një hapësirë sociale, emocionale dhe kulturore, ku formohen vlerat, qëndrimet dhe perceptimet mbi jetën dhe mbi të tjerët. Një shkollë që e përqafon konceptin e “botës me ngjyra” është një shkollë që pranon, respekton dhe vlerëson çdo fëmijë si qenie unike, pavarësisht vështirësive apo dallimeve të tij. Përmes kësaj perspektive, aftësia e kufizuar nuk shihet si një mangësi që e definon individin, por si një nga shumë dimensionet e qenies së tij. Ajo nuk e zvogëlon vlerën e njeriut, as nuk e kufizon domosdoshmërish lumturinë, kreativitetin apo aftësinë për të ndikuar pozitivisht në botë. Përkundrazi, shpeshherë njerëzit me aftësi të kufizuara shfaqin forma të jashtëzakonshme adaptimi, forcë të brendshme dhe këndvështrime të reja, që pasurojnë përvojën njerëzore në tërësi.

Tema “Bota jonë është me ngjyra” bart në vetvete një mesazh të fuqishëm human: se bukuria e vërtetë qëndron në pranimin e ndryshimit. Ajo nxit respektin për individualitetin, ndërton ura mirëkuptimi dhe promovon vlerën e solidaritetit. Ajo na kujton se një botë ku të gjithë janë njësoj do të ishte një botë e zbehtë, pa dritë, pa jetë, pa kuptim. Për fëmijët, kjo temë përçon një mesazh të thjeshtë, por shumë të thellë: secili prej nesh ka një ngjyrë të veçantë për të dhënë në këtë botë. Disa janë ngjyra të forta, të guximshme dhe të ndezura; disa janë më të buta, më të qeta dhe më të ndjeshme; por të gjitha së bashku formojnë një harmoni të bukur, që e bën botën më të plotë. Në një shoqëri që e pranon dhe e feston diversitetin, asnjë fëmijë nuk ndihet i vetëm, i përjashtuar apo i padukshëm. Përkundrazi, secili ndjehet i vlefshëm, i pranuar dhe i dashur ashtu siç është. Pikërisht ky është thelbi i një bote “me ngjyra”: një botë ku çdo ndryshim është pasuri dhe çdo fëmijë është një dritë që ndriçon në mënyrën e vet unike.

Në përfundim, “Bota jonë është me ngjyra” nuk është thjesht një temë simbolike e lidhur me një datë kalendarike, por një filozofi jetese, një thirrje për më shumë ndjeshmëri, drejtësi dhe dashuri njerëzore. Ajo kërkon një ndryshim në mënyrën se si shohim, si mendojmë dhe si veprojmë ndaj njëri-tjetrit, duke na udhëhequr drejt një realiteti më të ndritshëm dhe më njerëzor për të gjithë.