
Sakrifica për arsimin
“Unë bëj 8-9 orë rrugë, 4 për të ardhur dhe 4 për t’u kthyer në shtëpi. Çdo rrugë është me rrezik sepse një shi të bjerë rrëshqasin gurët. E vetmja forcë për mua janë nxënësit..."
Lirie Hoxha është mësuese në fshatin Krrabë e Vogël të Elbasanit. Ajo udhëton çdo ditë 4 orë mes maleve nga Funari dëri në Krrabë të Vogël me gomarë ose në këmbë për të mbërritur në shkollë në orën 8.
Por Liria e adhuron profesionin e saj edhe pse për shkak të vështirësisë fizike, rruga e gjatë dhe e vështirë i rrëzikon çdo ditë jetën.
“Unë bëj 8-9 orë rrugë, 4 për të ardhur dhe 4 për t’u kthyer në shtëpi. Çdo rrugë është me rrezik sepse një shi të bjerë rrëshqasin gurët. E vetmja forcë për mua janë nxënësit. Dëshira ime e madhe në jetë është të bëhem një mësimdhënëse dhe të sjell diçka të re si e tillë, sepse në vitet e fundit po shoh se arsimi po shkatërrohet”, thotë Hoxha.
Fëmijët thonë se mësuesja e tyre shkon çdo ditë në shkollë edhe kur bora mbulon krejt zonën. Liria kërkon një ndihmë që kontributin e saj në arsimin shqiptar ta japë në një zonë më të afërt, kërkesë e cila deri tani nuk është marrë parasysh.
“Sado vështirësi të ketë arsimi, dhe këtë nuk e vë në dyshim, një mënyrë që të shkoj me makinë duhet të ekzistojë”, thotë Hoxha.
Liria është një nga shumë mësuesit, që çdo ditë i duhet të përballet me vështirësi të mëdha, por për të ndryshon vetëm qëllimi, lufta me analfabetizmin e zonave të thella malore.
Dhe vështirësia nuk janë 4 orët e rrugës që i duhet të bëjë çdo ditë për të mbërritur deri në këtë zonë, por vështirësia fizike që i rrezikon jetën çdo ditë.
Labirintet e adoleshencës/ Intervistë me Evans Drishtin për sfidat që prindërit dhe mësuesit nuk duhet të anashkalojnë
Ramazan 2024, çfarë duhet të kenë parasysh mësuesit për nxënësit që agjërojnë?
Urime të veçanta për ditëlindje - Mesazhe të ngrohta për mësuesit, nxënësit dhe miqtë e dijes!